σφαγάρι

το, Ν

1. ζώο που προορίζεται για σφαγή, σφάγιο

2. συνεκδ. το κρέας υγιούς σφαγίου, σε αντιδιαστολή προς το κρέας ζώου που έχει ψοφήσει

3. μτφ. πτώμα ανθρώπου που φονεύθηκε σε μάχη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. σφαγ- τού σφάζω (πρβλ. σφαγή) + κατάλ -άρι (πρβλ. λιθ-άρι)].